Dinozorların En İyi Arkadaşı: 100 Milyon Yıllık Deri Yiyici Böcekler

Dinozorların yuvalarında yaşamış olan dermestid böcekleri, 100 milyon yıl öncesine kadar uzanan bir geçmişe sahip. Bu böcekler, düşen tüylerle besleniyor ve muhtemelen yuvaları temizlemeye yardımcı oluyorlardı. Kuzey İspanya’da kehribar içinde korunan kalıntılar, fosil kayıtlarında tüy yeme davranışının yalnızca ikinci kez görüldüğü bir vakayı temsil ediyor.

Modern zamanlarda evlerin ve müzelerin zararlıları arasında yer alan deri yiyici böceklerin ataları olarak görülen dermestidler, dinozorlar zamanında da tüy yiyerek hayatta kalmışlardı. Ancak araştırmacılar, söz konusu böceklerin canlı tüylerle beslenmediğini ve yuva sahiplerinin derisini tahriş edebilen modern dermestidlerin savunma yapılarından yoksun olduklarını belirtiyorlar.

Araştırmanın baş yazarlarından biri olan Dr Ricardo Pérez-de la Fuente, “Tüylü theropod dinozorun, kopan tüyleriyle beslenen böcek larvalarından fayda sağlayıp sağlamadığı belirsiz olsa da, büyük olasılıkla onlardan zarar görmemişti.” diyor. Bu nedenle, dermestid böceklerinin dinozorların yuvalarında sadece bir temizlik işlevi gördüğü düşünülüyor.

Kehribar içinde korunan dermestid kalıntıları, dinozorlarla böcekler arasındaki nadir bir etkileşimin kanıtı olarak kabul ediliyor. Böceklerin kehribar içinde dondurulmuş halleri, dinozorların yuvalarında yaşamış olan diğer canlılar hakkında da önemli ipuçları sağlayabilir.

Bu araştırma, dinozorlarla ilgili olarak henüz keşfedilmemiş daha birçok sırrın olduğunu gösteriyor. Gelecekteki çalışmalar, bu devasa canlıların yaşamına ve yaşadıkları çevreye dair daha fazla bilgi sağlayabilir ve doğal tarihimize yeni bir pencere açabilir.
Bu araştırma, 100 milyon yıl öncesine ait nadir bir örnek sunarak, dinozorlarla beraber yaşamış olan dermestid benzeri böceklerin düşen tüylerle beslendiği gerçeğini ortaya koyuyor. Böceklerin kehribar içinde donmuş hali, dinozorlarla ilişkilerine dair yeni kanıtlar sağlıyor ve ilginç bir tarih öğrenim fırsatı sunuyor. Bu tür çalışmalar, dinozorlarla ilgili sırların çözülmesine yardımcı olabilir ve doğa tarihimizin daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunabilir.